Prowadzone przez najbardziej intensywną twórczo dla pisarza dekadę, dzienniki pozwalają dokonać porównania jego słabości osobistej i wątłości własnej biografii z siłą i doniosłością wyznawanej filozofii życiowej. Poza tym „Dzienniki” spisane zostały wyśmienitym językiem, skrząc się przejawami specyficznego światopoglądu i nieoczywistego poczucia humoru.